Kudretin olsaydı çıkıp gelseydin yanıma
Binerdik birlikte gözlerimde bağlı bir sandala
Süzülür giderdi sandalımız gözyaşlarımla
Kolayca bulurdu yolunu çökük yanaklarımda
Yavaş yavaş belirirdi ufukta kuru bir sahra
İnelim hadi derdim çocuksu bir heyecanla
Ulaştık nihayet adının unutulduğu dudaklara..
Artık şimdilerde sen gözümde bir gaib müennessin
Ne kokun kaldı tenimde,ne kulaklarımda sesin
Arada bir sordum soruşturdum,dedim bileyim neredesin
Gördüm ki halâ yalan dünyanın pembe düşlerindesin
Ne devranlar döndü anlatsam anlayabilir misin?
Öyle bir sevdaya tutuldum ki sen bunu bilmezsin
Neyleyim gayrı sandalı seni beni,beni tek o yâr sevsin..
[SK] – 2011
Kahire – Cairo
0 yorum